Tot inkeer komen

De overdenking die ds. Riemer Faber houdt voorafgaande aan de viering van de maaltijd van de Heer is naar aanleiding van Psalm 62. De psalm sluit aan bij het thema van de 40dagentijd ‘Zoek de stilte’.  Stil zijn, daar gaat het over in Psalm 62. Stil zijn tot God, kunnen we dat nog in deze lawaaierige wereld? Waar mensen het gevoel hebben dat ze achter zichzelf aan hollen. Zelfs mensen met pensioen klagen dat ze tijd te kort komen. Stil zijn, kunnen we dat nog? Een bekend cultuurfilosoof stelt dat de moderne mens ten opzichte van de primitieve mens veel heeft ingeleverd. Dat is inkeren tot zichzelf, gevoel voor het mysterie hebben. We geloven nog wel in God, maar nemen hem niet waar. Ons leven is vermoeiend vol, aan het diepste komen we niet toe. Psalm 62 voert een pleidooi voor een leven dat gelijke tred houdt met zichzelf. De psalmdichter, David, heeft te maken met mensen die voorbij gaan aan God en aan anderen. Maar ook van binnenuit weet hij van verleiding. David weet dat het niet de bevrediging geeft die de mens zoekt. ‘Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van Hem blijf ik alles verwachten’. Zoek het niet in geld en goed of in macht en bezit. We kennen ook andere psalmen van David, we kennen zijn leven. De geschiedenis van David en Batseba, David maakt misbruik van zijn positie. We weten dat hij geen heilige is. We kennen hem ook als iemand met het vermogen om in te keren tot zichzelf. David is naar de tempel geweest. ‘Eenmaal heeft God gesproken, tweemaal heb ik het gehoord. Dat is een manier om te zeggen: Bij Hem vind ik rust, nooit zal ik wankelen’. De gang naar de tempel van David mogen we vergelijken met onze gang naar het Avondmaal. God spreekt tot ons in brood en wijn en wil ons daarmee voor wankelen behoeden. Sinds Christus is dat nog duidelijker geworden. ‘Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven’. Dan gaat het om vertrouwen dat richting geeft aan je leven. In het teken van brood en wijn biedt God zich aan als het rustpunt van ons leven. Dat doet me denken aan Augustinus. Hij is een man van het leven, zoekt naar eer, roem en wijsheid. Hij ontdekt dat hij doodongelukkig was. Hij komt tot rust als hij zich tot God wendt en komt zo tot zijn bekende uitspraak. ‘Rusteloos blijft ons hart, totdat het rust vindt in U’. We leven nu in een andere tijd. Tegen alle zekerheden van nu komt het er op neer dat we rust zoeken bij God. Net als David doet, ‘Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust’. Hierna vindt een lopende avondmaalsviering plaats. De dienst is voorafgegaan door een woord van welkom op het scherm. Organist is Janieke Mollenhorst, de koster is Ger-Jan Voerman en Ruben Bussink en Benno Westerveld zorgen voor de werking van de beamer. Bij de ingang van de kerkzaal staan twee ouderlingen, een welkomstcomité. Tijdens het klokgelui komt de kerkenraad binnen, 14 ambtsdrager en 1 predikant. Een van hen, ouderling Anja Koskamp verwelkomt de kerkgangers. De dominee maakt na het zingen van drie verzen van het projectlied een praatje met twaalf kinderen die naar de nevendienst gaan. Vandaag gaat het over wat mensen geloven. Praten jullie wel eens over het geloof? Dat is geen gemakkelijke vraag. Geloof heeft te maken met hoop, liefde en vrede. Op het scherm verschijnt een plaat, een duif met een takje boven een foto van het huidige Jeruzalem. ‘Wat is dat voor teken’, vraagt de dominee. ‘Het betekent dat er land is’, aldus een jongen. Het antwoord komt in de buurt, een duif met een takje betekent vrede. We geloven dat er een stad van vrede zal zijn waar alles nieuw is. Achter het kaarsje aangestoken aan de Paaskaars gaan de kinderen naar de nevendienst. De dominee legt het liturgisch bloemstuk uit. Er moest een witte amaryllis staan, maar die was niet te krijgen. Het bloemstuk verbeeldt ‘Vragende stilte’. De amaril staat voor Jezus die de mensen vraagt wat ze geloven en de andere bloemen voor de verlegenheid die we voelen als ons die vraag wordt gesteld. Na de overdenking is er een afkondiging van een kerkelijke inzegening van een voorgenomen huwelijk en, staande aangehoord, een mededeling van overlijden van een gemeentelid. Na de dank- en voorbeden wordt een filmpje getoond over een project in Brazilië . Inheemse volken worden er met de nek aangekeken. Vanuit de Lutherse kerk is een organisatie opgezet om hulp te bieden aan het Tukuna volk en hen met respect te behandelen. Dat merken de mensen en doet hen goed. De opbrengst van de collecte in de kerk is voor dit werk bestemd. Zie ook: http://www.kerkinactie.nl/40dagentijd/MATERIALEN/30-maart-2014-Brazili%C3%AB/Filmpje-Brazili%C3%AB–i17221 De kinderen van de nevendienst komen weer binnen, als laatste drie kinderen en een diaken met een beker wijn en twee schalen brood. Het avondmaal wordt lopend gevierd, er is glutenvrij brood en er is druivensap. De wijn wordt uit kleine bekertjes gedronken. Tijdens de viering speelt Janieke Mollenhorst op het orgel. Ons slotlied is lied 423. In de hal, na afloop van de dienst, delen kinderen een kaart uit. Die is bedoeld als Paasgroet aan gevangenen in binnen- en buitenland en aan mensen en organisatie van de groetenlijst van Amnesty International.