Een geanimeerd gezelschap in Boxtel

Velen drinken een aperitief op het terras, een zevental heren binnen voor de open haard – op gas – en een enkeling aan de bar van Auberge ‘De Markt’ te Boxtel. Een dertigtal wapenbroeders is op het gebruikelijke tijdstip, de laatste woensdag van elke maand, naar het vaste adres gekomen voor wat officieel nog steeds een ‘koffietafel’ van de VOC heet. Vanaf het begin is deze tafel een lunch met een drie gangen menu, een aperitief en een nazit. Op het terras is de temperatuur er nog niet naar maar het is eind mei en met behulp van een hartversterkertje is het daar wel uit te houden. Een enkeling, Bib, heeft het voorrecht te worden gebracht en stapt voor het etablissement uit de auto, zoals haast gebruikelijk komt David va Lennep als laatste aangelopen.

In de Winterzaal van het restaurant zoekt een ieder een plaats op, blijft achter zijn stoel staan en wacht op de muziek van de Huzarenmars. Die wordt uit volle borst gezongen. Verbeeld ik me het wanneer ik denk dat het volume elke maand nog toeneemt? De tekst hoeft niemand meer van een briefje te lezen. Dick Soelaksana is de president van dienst. Aan het begin van de tafel is er een moment stilte. Dick verwelkomt de aanwezigen. ‘Van het hoofdbestuur zijn twee leden aanwezig’, zegt hij zonder hun namen te noemen. Het zijn Hans van Beek, lid van onze tafel, en Frans Fontein die hier ook wel eens geweest is. De drie aanwezige ereleden worden wel bij naam genoemd, Rob Hiltmann, ook lid van het triumviraat, Rob Goldman en ik. Onze tafeloudste, Pieter Blussé,  wordt niet vergeten. Voort is Ben Doomernik van de 13^e lichte brigade aanwezig en de president noemt ook het gilde. Welk gilde? Dat van dassendragers van Boxtel? Tenslotte noemt hij Christiaan Mol die al eens eerder aanwezig was en de weg naar Boxtel weer heeft gevonden.

Er is al een glas wijn ingeschonken. Het is een geschenk van Rens Stoop zo meldt onze president en geeft Rens het woord. Die zegt dat hem in 1996 iets is overkomen wat hij toen graag met ons had willen delen, maar onze tafel bestond toen nog niet. ‘Vandaag is het precies twintig jaar geleden dat ik 50 werd’. Deze humor wordt met een gulle lach beloond. Oscar Overbeek deelt mee dat de gezondheidstoestand van Ruurd Reitsma zorgelijker is geworden. Hans Steenmetz vertelt dat het muziekkorps waar Ruurd veel steun voor heeft verworven a.s. zaterdag een aubade zal geven. Het korps is het ‘Reünieorkest Trompetterkorps der Cavalerie’. De aubade is voor een mevrouw die dochter is van een wachtmeester die op 11 mei 1940 gewond raakte bij gevechten aan de Lakemondsestraat te Opheusden. Vier huzaren sneuvelden als gevolg van de explosie van een mijn, wachtmeester Verwoerd raakte ernstig gewond. Hij werd naar een arts in Randwijk gebracht die vreesde voor koudvuur maar geen instrumenten ter beschikking had. Bij de timmerman werd een handzaag gehaald. Met zaag en een keukenmes werd een arm geamputeerd, de wachtmeester heeft de ingreep overleefd. Voor de dochter van huzaar Verwoerd wordt de aubade gebracht.

De aspergesoep is reeds opgediend. Mijn tafelgenoot aan mijn rechterzijde fluistert mij in het oor dat het aspirant geroyeerd lid, Jan de Bruijn, zich weer heeft aangemeld maar niet is op komen dagen. ‘Wat is ook al weer de titel van Tuur van der Pas?’, vraag ik. Hij is aspirant zwaardveger of zoiets, maar wat precies? Ik heb het na thuiskomst opgezocht. Op 25 sept. 2013 is hij door de Okseldragondragers de titel van ‘aspirant-leerling erezwaardveger’ toegekend. De aanleiding om naar de titel van Tuur te vragen wordt veroorzaakt door Tuur zelf die nadat hij even moest afblazen aan het jongleren met de tafelsabel is geslagen. Gevraagd naar een rapport over de toestand van de sabel moet Tuur het antwoord schuldig blijven, hij vraagt uitstel tot 1 juli a.s. voor inspectie van de cavaleriesabel die elke lunch op de tafel met parafernalia staat. Rob Hiltmann is weer eens op Texel geweest. Hij vertelt eerst van een eerder bezoek. Toen hij wilde vertrekken trof hij lege autobanden aan, een signaal dat hij niet lang genoeg geweest was. Op 28 april ging hij naar het graf van zijn Georgische vader. Die is 100 jaar geleden geboren. Naar Georgisch gebruik maakte hij met rode wijn een kruis op het graf waarna hij een dronk uitbracht op het leven van zijn vader. Direct erna kwam iemand naar hem toe en zei dat de data op het graf, geboorte 16 april en overleden op 22 april 1945 (doodgeschoten door Duitse soldaten) niet klopten. ‘Vraag het maar aan iemand uit Oss’, zei de man. Rob belde het nummer in Oss en die persoon blijkt de geboorteakte van zijn vader te hebben. Daar gaat Rob naar toe. Wordt vervolgd is de conclusie, die ik trok en die beaamd wordt door Rob.

Het hoofdgerecht is asperges met ham, aardappelpuree, een hard gekookt ei en peultjes. Daar hoort ook een glas wijn bij en ‘vanwege onze zuinigheid’ biedt Tuur dat aan. Dat is aanleiding voor Ruud van der Linde (in Nistelrode hoofdman van een gilde) om op te merken: ‘Een zuinig wijf is de helft van het bedrijf’. Tuur hoorde iemand nog een spreuk zeggen maar die kan hier niet worden vermeld. Dick geeft mij het woord. Ik vertel over het goede zicht waarover ik na twee staaroperaties weer beschik. ‘Elk schot raak’. Het kapittel van ereleden, tafeloudste en erepresident gaat binnenkort vergaderen. Niet over het functioneren van het triumviraat, dat is aan de leden van deze tafel, maar over bijv. de vorderingen van de aspirant-leerling erezwaardveger. De term leerling is Tuur inmiddels kwijt, maar hoever is hij nu? Dan is er nog een aspirant geroyeerd lid, ook een gewichtige kwestie. Ten slotte maak ik me zorgen over de veiligheid van deze tafel. In de nationale ‘Misdaadmeter’ die afgelopen zaterdag in het AD en de vroegere Wegener bladen stond, scoren de gemeenten die ik heb mogen dienen zeer hoog. 381 punten voor Ferwerderadeel en 370 voor Aalten. Topveilige gemeenten. De nieuwe president van de Filipijnen heeft dan ook in zijn vorige functie mij om advies gevraagd. Boxtel scoort 122 punten, een zeer onveilige gemeente. (Het maximum is 385 punten). Het verdient overweging uit ons midden een weerbaarheidcorps op te richten die een uur voor het begin van deze tafel op de baan oefent. Het kapittel zal zich beraden wie de commandant moet worden.

Nog voor het dessert op tafel komt krijgt Hans van Beek het woord. Hij is recent secretaris van de VOC geworden. Mijn verhaal geeft hem aanleiding te vertellen dat toen hij nog bij Philips werkte er ergens een inbraakgolf was. Iemand liet wel 26 sloten op zijn huis aanbrengen. ‘Stel je voor dat ze niks vinden’. Hans deelt de agenda van de VOC mee. Op 9 juni is de lunch in Loosdrecht, 23 juni wordt het VOC symposium gehouden, er is een VOC Golfdag, een toertocht voor oude vaartuigen, en er komt in september een bezoek aan DDVS in Helmond, het bedrijf dat betrokken was bij de productie van de Fennek. Op 13 dec. Is de jaarlijkse Heinekenborrel. Aardbeien, vanille- en roomijs en een koekje vormen het toetje. Dick stelt tevreden vast dat het gezelschap vandaag geanimeerd was. Al was dat aan zijn linkerhand wat meer het geval dan aan de rechterkant van hem. Wij, aan zijn linkerhand, produceerden wat meer geluid. Dick verzoekt ons de volgende keer van plaats te veranderen.