Bewaar wat licht geeft

In de dienst in de Oosterkerk gaat vanmorgen ds. Marieke Andela-Hofstede voor. Ze was tot voor een paar jaar geleden predikant van de Protestantse gemeente te Aalten en sindsdien predikant in Neede. Op het scherm staan de namen van de organist, de leiders van de kindernevendienst, de bediener van de beamer en van hem die voor Kerkbeeld zorgt. Kerkbeeld is de uitzending van deze dienst via internet langs welke weg ik vanmorgen deze dienst heb gevolgd. Rieke Aalbers heet de kerkgangers welkom waarna van Lied 25a de verzen 1 en 2 worden gezongen. Stil gebed volgt en de dominee spreekt bemoediging en groet uit en zegt dat we vanmorgen bijeen zijn onder dit goede dak. Gekomen uit een wereld vol geweld, genoemd wordt Syrië. Ook in ons eigen leven kan het onrustig zijn. Toch zijn we hier in het vertrouwen dat God niet loslaat wat Zijn hand begon. Hij gaat niet voorbij aan het lijden in de wereld.

De dominee spreekt het gebed voor de nood van de wereld uit en de verzen 1,2,3 en 5 van lied 281 worden gezongen. Het is vandaag de tweede zondag in de 40dagentijd. Het gaat vandaag over de gloed van Gods genade. Centraal staat de verheerlijking op de berg, Jezus in het licht. Het gebed om Gods licht wordt uitgesproken. De dominee spreekt de kinderen in de kerk toe. Straks gaan ze naar de kindernevendienst. Het Paasproject is dit jaar: Ik zorg voor jou. Eerst wordt het projectlied ‘Kijk eens om je heen …’ gezongen. Er komen zes kinderen naar voren. De dominee vertelt dat toen ze vanmorgen naar de kerk fietste een vogel hoorde zingen. Het is nog winter maar de lente komt. Net als Pasen, dat is over vijf weken. De kinderen zullen een mooi verhaal over Jezus horen. Het gaat over mooie dingen die je kunt bewaren en waarmee je verder kunt.

De eerste Bijbellezing is uit Exodus 34:27-35, Mozes 40 dagen op de berg, waarna van lied 542 de verzen 1,2 en 3 worden gezongen. De tweede lezing is uit Lucas 9:28-36, de verheerlijking op de berg, gevolgd door het zingen van de verzen 1 en 3 van lied 543. De dominee begint haar verkondiging met te zeggen dat het de vorige week over Jezus in de woestijn ging. Dat is een plek van twijfel en aanvechting. In de woestijn is Jezus beproefd. Vandaag gaat het over een stralend licht, over glans en glorie. Er zijn niet alleen diepten maar ook hoogten. Dat gebeurt ook in ons leven, ziekte en zorgen. Onverwacht is er een mooie ervaring waardoor je opgetild wordt uit je zorgen. Het ontroert de dominee dat ook Jezus dit gekend heeft. Hij werd bemoedigd toen Hij de berg opging. Hij wordt steeds eenzamer maar onderging ook een metamorfose. Op de berg is Hij dicht bij God. Even is Hij niet de mensenzoon, maar Gods zoon. Even is Hij niet alleen, Mozes en Elia zijn bij Hem. Mozes ontving op de berg de tien geboden. We lazen dat Mozes straalde toen hij de berg afkwam. Elia kent ook zijn bergen en dalen. Onverschrokken heeft hij Gods woord gebracht. God sprak tot hem in het suizen van een zachte koelte. Mozes en Elia vertegenwoordigen samen de wet en de profeten.

Jezus is niet gekomen om de wet en de profeten af te schaffen, maar om ze te vervullen. Wij scharen ons bij de toeschouwers, de leerlingen die in slaap vallen. Net als later in Getsemane. Petrus is de eerste die beseft wat er gebeurt. Hij wil drie tenten oprichten om zo dit moment vast te houden. Maar Petrus wist niet wat hij zei. Want Jezus moet verder. Eerst is er die stem die spreekt met woorden van liefde. ‘Dit is Mijn Zoon, Mijn uitverkorene, luister naar Hem’. Het is de tweede keer dat er zo gesproken wordt. De eerste keer is dat bij de doop van Jezus. Nu is dat wanneer het lijden van Jezus in zicht komt, het is het een bemoediging. God kiest voor Jezus, het zuivere licht wordt in Jezus zichtbaar. Dat is het licht voor ons leven. Als de wolk voorbij is gaan Jezus en Petrus naar beneden. Naar de mensen in al hun angsten en nood. Daar wil Jezus zijn. Nog steeds wil Hij bij de mensen zijn die het moeilijk hebben, die in de diepten zijn. Laat ons dat vasthouden, je bent niet alleen.

Misschien denkt u: die dominee heeft makkelijk praten. Niet alleen? Soms ervaar ik dat, maar soms ook niet. De dominee heeft geleerd dat juist als het donker is je nooit weg moet doen wat licht geeft. Een flits van licht, een stem die je oplicht, zon in de winter, een vogel die zingt. Een moment waarop het leven puur is. Dat houdt je gaande. Van iemand ontving de dominee de volgende tekst: ‘Vaak ontvouwen zich op het juiste moment mooie dingen om ons te verbinden, te troosten en hoop te geven.’ Is het niet daarom dat we in de kerk zijn. Juist als het donker is moet je niet wegdoen wat licht geeft. Dat is het wat de dominee vanmorgen wil meegeven. Bewaar wat licht geeft. Als kind van God zijn we gekend, geliefd en geborgen.

Na het amen van de preek worden de verzen 1,2,3,6,7 en 8 van lied 870 gezongen. Er volgt een mededeling van overlijden van drie leden van de gemeente waarna de verzen 1 en 4 van Psalm 121 worden gezongen. De dank- en voorbeden worden uitgesproken gevolgd door stil gebed en het gezamenlijk bidden van het Onze Vader. Tijdens de collecte komen de kinderen weer binnen en komen de mededelingen op de schermen. De dominee hoopt dat er voor een ieder in de komende week gouden momenten zijn. Daarover gaat het slotlied, lied 418 waarvan de verzen 1,2 en 3 worden gezongen. De dominee spreekt de zegen uit dat eindigt met een door de gemeente gezongen Amen.

Over Tijme J. Bouwers

Doctoraal economie RU Groningen 1967 Mil. Dienst, 1968-1969, oud res. officier cavalerie Prov. Zuid-Holland, afd. toezicht gemeentefinanciën Min. van Fin. Inspecteur Rijksfinanciën 1972 - 1976 Burgemeester Ferwerderadeel 1976 - 1988 Burgemeester Aalten 1988 -2004
Dit bericht is geplaatst in Kerk, PKN. Bookmark de permalink.