Er is vanmorgen alleen in de Zuiderkerk een dienst. Een dienst waarin twee leden van de gemeente belijdenis doen. In de hal van de kerk kan voorafgaande aan de dienst een kopje koffie of thee worden gedronken. Ds. Hendrik Jan Zeldenrijk is de voorganger, Hans te Winkel de organist en The A-company, onder leiding van Johan Klein Nibbelink, treedt ook op. Vier zangers begeleid door piano, slagwerk en gitaar zingen een paar liederen waarna de kerkgangers welkom worden geheten. ‘De kracht van Uw liefde’ wordt gezongen, stil gebed, bemoediging en groet volgen waarna van lied 286 drie verzen worden gezongen. De dominee heeft het kaarsje in de lantaarn al aangestoken wanneer 27 kinderen naar voren komen. Ze mogen iets eerder naar de nevendienst, zegt de dominee, omdat Antoinette en Arlette belijdenis gaan doen. ‘Wat ga je dan doen?’, vraagt de dominee. ‘Ga je dan een kunstje doen hier op het podium?’ Voor de kinderen is het een moeilijke vraag. De dominee legt uit. Van jullie ouders horen jullie die mooie verhalen uit de Bijbel. Als je jong bent geloof je die verhalen omdat je ouders ze vertellen. Maar als je belijdenis doet zeg je dat je die verhalen zelf gelooft. Een meisje doet kennelijk een kunstje en de dominee vraagt haar nog een kunstje te doen door het licht naar de nevendienst te dragen. De dominee spreekt een gebed uit waarna de verzen 1,2 en 3 van lied 754 worden gezongen. Antoinette leest Psalm 139:1-6 uit de Bijbel in gewone taal, The A-company zingt ‘Ik zal er zijn’, de dominee leest Marcus 11:1-11 en met begeleiding van het orgel worden de verzen 1,3 en 5 van lied 556 gezongen.
De dominee begint zijn verkondiging met te zeggen dat Antoinette en Arlette het fijn vinden om vandaag belijdenis te doen. Als dominee vindt hij het fijn om gesprekken met jongeren te hebben. Zijn ze nu supergelovigen geworden en zijn alle vragen weg? Zo is het niet maar ze kunnen wel overtuigend ja zeggen. In Psalm 139 gebeurt dat met woorden van ongekende intimiteit. Ze kunnen bedreigend overkomen, de Heer die alles van je weet. Zo zijn ze niet bedoeld. Ze zijn bedoeld om er blij van te worden. Het gaat er ten diepste om dat God om je geeft. Ondanks dat Hij alles van je weet, je mooie en minder mooie kanten. Het mag ons vertrouwen geven dat God ons zo goed kent. David zegt dat hij het onbegrijpelijk vindt dat Hij ons zo goed kent.
Belijdenis doen is geen eindpunt. Je gaat een geloofsweg door het leven en hebt daarbij een steun in God die je kent. Soms heb je er minder aan. Voor velen is dat herkenbaar. Maar God is erbij in alle omstandigheden die het leven ons brengen. Velen die al wat langer geleden belijdenis deden kunnen zich nog herinneren dat op een dag als deze 100 jonge mensen belijdenis deden. Die tijd is voorbij. Belijdenis doe je niet meer omdat je ouders dat zo graag willen, het is nu je eigen keuze. Geloven jongeren dan echt zoveel minder? De dominee gelooft er niets van. De vanzelfsprekendheid is weg. Het is van alle tijden dat er jongeren zijn die zeggen dat het geloof hen niet interesseert, niets zegt. Dat kan pijn doen. De dominee heeft het meegemaakt dat je met dezelfde jongeren jaren later een goed gesprek kunt voeren over het geloof. Toen hadden ze geen enkele interesse. Aan ons, aan de kerk, moeten ze een positieve ervaring over houden. Als wij zeggen dat God ons kent, moeten ze dat aan ons ervaren. Wij kunnen God wel loslaten, maar Hij laat ons niet los.
Dat is het basisvertrouwen dat aanwezig moet zijn. Je kunt dan zeggen dat je de liefde van God niet kunt begrijpen. Ook niet die van Jezus. We staan aan het begin van de goede week en Jezus staat aan de poort van Jeruzalem. De mensen willen Hem koning maken. Jezus weerstaat de verzoeking. Op de moeilijke weg die volgt blijft Jezus op God vertrouwen. De weg van Jezus loopt niet dood, zelfs de dood heeft niet het laatste woord. Ook onze weg loopt niet dood. God kent mij, is om mij heen en Zijn hand houdt mij vast. Daarom zingen wij: ‘Geen liefde zo wonderlijk, uw liefde voor mij. Geen liefde zo ruim en rijk, ik kan er niet bij’.
Na het amen van de preek wordt het lied ‘Geen liefde zo wonderlijk’ gezongen. De kinderen komen weer binnen. Een optocht van de kinderen achter elkaar, elk kind draagt een Palmpasenstok en ze zingen het lied: ‘1 ei is geen ei, 2 ei is een half ei, 3 ei is een Paasei’. De kinderen lopen eerst naar achteren en dan via de tweede rij naar voren. De dominee bedankt ze voor het maken van de prachtige Palmpasenstokken. Antoinette en Arlette komen op het podium staan en de dominee stelt hen voor. Het lied ‘God zal voor ons zorgen’ wordt gezongen. Als ze ja hebben gezegd krijgen ze een tekst mee. Die tekst hebben ze zelf gekozen. De dominee stelt de belijdenisvragen die met ja worden beantwoord. Antoinette krijgt de volgende tekst mee: “Mogen liefde en trouw je nooit verlaten wind ze om je hals schrijf ze in je hart’. En Arlette: ‘ Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan.’ De dominee spreekt een zegenbede uit: ‘Moge Gods hand voor je zijn om je de weg te wijzen. Rondom je om je te beschermen. Onder je om je op te vangen. En boven je om je bovenal te zegenen.’ Onder begeleiding van The A-company wordt ‘Gods zegen voor jou gezongen’. Hierna leest Arlette het volgende gedicht voor:
“Dat de liefde van God je zal omringen, als een warme deken over je heen. Dat je in Zijn geborgenheid rustig zal slapen, wetende, ik ben niet alleen.
Dat de liefde van God je zal beschermen, als een schild over je heen. Dat je in Zijn aanwezigheid vredig kan rusten, wetende, Hij laat mij niet alleen.
Dat de liefde van God je zal sterken, verkwikken door de nachtrust heen. Dat je door Zijn tegenwoordigheid verkwikt weer op zal staan, wetende Hij liet mij nooit alleen.”
De dominee heeft nog een cadeautje voor Antoinette en Arlette. Uit zijn jaszak haalt voor elk een Hugonotenkruis. Er is een afkondiging van overlijden van twee leden van de gemeente waarna vers 4 van lied 576A wordt gezongen. Hierna volgen de dank- en voorbeden. Voordat de collecte wordt gehouden gaan we eerst naar de reclame kijken, volgens de dominee. Het is een video over de gezamenlijke Paasviering op de Markt in Aalten op eerste Paasdag. De video is vorig jaar gemaakt en ook komende zondag vindt die gezamenlijk viering van vijf geloofsgemeenschappen in Aalten weer plaats. De dienst in de Zuiderkerk begint dan om half tien. De collecte, bestemd voor kwetsbare gezinnen in Noord-Oeganda, wordt gehouden. The A-company zingt tijdens de collecte waarna applaus volgt. De dominee neemt aan dat het applaus ook voor Hans te Winkel is. Er is een mooie combinatie van muziek in deze dienst gevonden. Het nadeel is dat u niet op uw horloge moet kijken (de dienst heeft anderhalf uur geduurd). Het lied ‘Ga nu heen in vrede …’ is de slotzang waarna de dominee de zegen uitspreekt.