Achttien mannen zitten om de haard van het Bosrestaurant te Joppe rustig met elkaar te praten. Ze drinken een aperitief voordat ze aan de lunch gaan. Henk Nix, de president van de Zutphense lunchtafel van de VOC , is jarig geweest en heeft ervoor gezorgd dat ieder is voorzien van een drankje. Maar waar is hij? In de eetzaal controleert hij de tafel en zorgt ervoor dat met enkele parafernalia de cavaleriesfeer onmiskenbaar is. Kleine schilderijtjes met ruiters op de vensterbanken voor de ramen, een sjaal languit op tafel, etc. Dan is hij terug in de cafézaal en gaat in het midden van de kring voor de haard staan. Hij deelt een A4tje uit met daarop enkele afbeeldingen uit de oude doos. Daarop huzaren in de Van IJzendoornkazerne aan het begin van de vorige eeuw. Henk brengt ons in de sfeer van die tijd door te vertellen over het dagelijkse leven van de huzaren in de kazerne. Het speelde zich vooral af in de stallen. De dienst was tamelijk vrij en werd volgens onderlinge afspraken verricht. Dat leverde nooit problemen op, de mannen kennen elkaar door en door. Bovendien is de eskadronscommandant, ritm Tielens, populair en wordt op handen gedragen. De ritmeester wordt overgeplaatst naar Venlo en wordt opgevolgd door ritm G. baron van Heemstra. Tegelijkertijd is er wisseling van het regimentscommando. Lkol H. Mathon wordt in 1907 cdt van het 4e Regiment Huzaren in Deventer waartoe ook de twee eskadrons van het Zutphense garnizoen behoren. De overste wil uniformiteit in de uitvoering van de werkzaamheden en stelt een nauwkeurig reglement op. De huzaren moeten in de stallen alles precies volgens voorschrift doen. Er is zelfs een commando voor het ophangen van de stalmutsen. De huzaren morren maar schikken zich, vijf van de zes eskadrons leggen zich bij de maatregelen neer. Maar niet de huzaren van het 5e eskadron, zij zien de zin van de nieuwe orders niet in. Op het avondappèl van24 juli 1907 staat na twee minuten het 2e eskadron aangetreden maar de plek van het 5e eskadron blijft leeg. Kennelijk maakt de garnizoenscommandant zich nog geen zorgen maar dat doet hij wel wanneer de volgende morgen het 5e eskadron weer niet op het appèl verschijnt. 5 korporaals en 51 zijn foetsie en niemand weet waar ze zijn. De huzaren van het 5e eskadron zijn de maatregelen beu. Hun woede richt zich tegen de nieuwe eskadronscommandant, een man van tucht en orde. In korte tijd heeft hij een groot aantal huzaren reeds een forse douw gegeven: streng arrest. Ze spreken af hem te smeren en naar Venlo te lopen om bij hun geliefde ritmeester begrip te vinden. In kleine groepjes verlaten ze op de avond van de 24e juli 1907 de kazerne. Verzamelen bij de IJsselbrug en dan via Arnhem en Nijmegen naar Venlo, dat is het plan. Op de avond van de 24e juli vorderen ze snel. Na Brummen en Dieren zien ze de toren van de kerk van Doesburg aan de overkant van de IJssel en naderen ze Rhedense heide. Daar willen ze vroeg in de ochtend een bivak opslaan. Een groep militaire wielrijders komt aanrijden uit het bos en houdt halt. De commanderend officier, Elnt Caderius van Veen, ziet geen officieren bij de huzaren en begrijpt dat er iets niet deugt. Hij gelast de huzaren zich te melden in de Wilhelmskazerne te Arnhem. Dat weigeren ze. Helaas voor hen patrouilleert de marechaussee in de buurt. Dan besluiten ze vrijwillig naar Arnhem te lopen. In de loop van de middag worden ze op de trein gezet naar Zutphen. Hun avontuur heeft nog geen vierentwintig uur geduurd. Het verhaal staat uitvoerig beschreven in het tweede nummer van jaargang 2014 van het kwartaalblad ‘Zutphen’ van de Historische Vereniging Zutphen en is geschreven door Rob Kammelar. Het is tijd voor de broodjeslunch. Voordat het gezelschap aan de soep spreekt Henk Nix een welkomstwoord. Hij heet in het bijzonder welkom Michiel Vreriks die op de SROC zat toen Henk commandant was. Michiel is onze meest vooruitgeschoven luisterpost naar het Oosten, hij woont in De Lutte. Volgend jaar bestaat deze tafel 75 jaar. ‘Er heeft zich een comité gevormd bestaande uit Hans Pol, Willem Geul en Walter Neuwirth. Dat heeft mij overvallen’, aldus Henk. De feestelijkheden zullen begin oktober 2015 in Zutphen plaatsvinden. Inmiddels is ook Henk lid van het comité. Er wordt ook nog een pasteitje opgediend. Henk attendeert de aanwezigen op de lunch van 20 nov. a.s. in Soest waar groots de 100e verjaardag van jhr. Willem Clifford Kocq van Breugel gevierd zal worden. Ook betuigt hij zijn instemming met het artikel, ‘Nederland moet zich diep schamen voor zo’n krijgsmacht’, van Ton Welter in de NRC van gisteren. Tot zijn spijt. Tot slot roept hij op tot mededogen met enkele vaste gasten van deze tafel die geleidelijk steeds meer van hun geestelijke vermogens inleveren. Na de soep wordt er ook nog een heerlijk pasteitje opgediend. Wanneer een ieder reeds een broodje heeft verorberd krijg ik het woord en geef een toelichting op de folder ‘Stolpersteine Aalten’ die ik heb uitgedeeld. Een Stolperstein is een gedenksteen die geplaatst wordt in het trottoir voor het huis van waaruit in de Tweede Wereldoorlog mensen door de Nazi’s zijn weggevoerd naar een vernietigingskamp. De steen is ontworpen door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig (1947) en heeft in 1994 in Berlijn de eerste steen gelegd. In 2007 zijn de eerste stenen in Nederland gelegd. Een steen kost € 120, de bijkomende organisatiekosten belopen nog eens hetzelfde bedrag. In Aalten worden op 13 febr. 2015 op 7 adressen 20 stenen gelegd.’ Een mooi project’, is de algemene reactie. Er wordt door iemand voorgesteld om € 10 per man te geven. Enkelen drukken mij contant dat bedrag in handen. De nazit is in de eetzaal. Op tafel staan enkele koffie- en theekannen.
-
Recente berichten
Recente reacties
- Jan Schild op Twee NSC leden weg – Omtzigt terug – Ambtenaren lekken
- Jan Schild op Bezoek aan cardiologie van het MST in Enschede
- Jan Schild op Kabinet valt net niet
- Jan Schild op Rellen in Amsterdam – antisemitisme rond 9 november.
- Jan Schild op ‘Asielcrisis’, interview met Gauck en Micha Nederland
Archieven
- november 2024
- september 2024
- juli 2024
- juni 2024
- mei 2024
- februari 2024
- januari 2024
- november 2023
- augustus 2023
- april 2022
- februari 2022
- september 2021
- augustus 2021
- juli 2021
- juni 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- april 2020
- maart 2020
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
Categorieën
Meta
Dag Tijme,
Duidelijk verslag. Gewoon om jou te plagen. Wordt er nu vóór en na de soep een (heerlijk) pasteitje geserveerd of heeft dat mededogen waarvan Henk spreekt nu ook betrekking op jouzelf?