Kinder- en doopdienst met 8 dopelingen

Voor de voedselbank wordt er na een ‘korte uitleg’ ingezameld door de vele kinderen die vanmorgen de dienst bijwonen. Er wordt een paar keer een gelegenheidskoor van kinderen gevormd. Een lied, ‘We houden een picknick’, wordt nog eens gezongen. Het verhaal van de vijf broden en twee vissen wordt verteld door Jolanda Assink. Acht dopelingen zijn er en het dopen ervan neemt veel tijd in beslag. Het is min of meer een bijeenkomst met veel mensen waarin enkele onderdelen door verschillende medewerkers worden opgevoerd. Veel geroezemoes, veel afwisseling en veel drukte. ‘Als de jongelui er maar wat van meekrijgen’, zegt iemand tegen me na afloop van de dienst. Voorafgaande aan de dienst is er gelegenheid koffie, thee of fris te drinken. Koster Ger-Jan Voerman heeft de ontvangst goed geregeld. De kinderdienstcommissie heeft de medewerking gekregen van de Chr. Basisschool ‘De Klimop’ in Lintelo. De voorganger, ds. Aja Yntema, heeft mij gevraagd foto’s te maken. Daarom loop ik vlak voorafgaande aan de dienst wat rond en maak, ook vanaf de preekstoel, foto’s. Met de man achter de laptop, Wim Lensink, maak ik even een praatje. Hij heeft flink wat tijd in de voorbereiding moeten steken om alle teksten, plaatjes en aankondigingen in de juiste volgorde op het scherm te kunnen krijgen. Hans te Winkel speelt op het orgel, je kunt merken dat hij er zin aan heeft. Een druk geroezemoes vult de kerkzaal, gemoedelijk en gezellig. Sandra Beernink en een meisje, Carmen, heten de kerkgangers welkom, uit de Evangelische liedbundel wordt lied 425 ‘Dit is de dag’ gezongen en de dominee begint met votum en groet waarna zij samen met Esther, een meisje, een gebed uitspreekt. De kinderen worden gevraagd naar voren te komen. Onder het orgel vormen ze een koor. ‘We houden een picknick’ is het lied dat ze gaan zingen. Bij elk couplet komen een paar kinderen aangelopen die de spullen, waarover wordt gezongen, aandragen. De ouderling van dienst loopt naar de dominee op de voorste bank en praat met haar. De ouderling gaat naar de koster, de doopouders komen binnen en dan zegt de dominee dat er een foutje is gemaakt. De kinderen hadden moeten zingen toen de doopouders al op hun plek zaten. De kinderen mogen nog een keer naar voren komen, een sfeer verhogend rumoer opleverend, en zingen het lied ‘We houden een picknick’ nog een keer. Jolanda Assink gaat voor de preekstoel staan en vertelt uit haar hoofd het verhaal over de vijf broden en twee vissen. Ze doet dat aan de hand van de jongen Nathan en zijn ouders. Nathan wil graag zo dicht mogelijk bij Jezus en zijn leerlingen staan. Hij hoort de discipelen praten. Die vragen zich af hoe de 5.000 mensen gevoed kunnen worden. Nathan gaat terug naar zijn ouders en krijgt van hen een mandje met vijf broden en twee vissen die hij aan de discipelen geeft. Jezus gaat het brood breken en breekt maar door. Dan de vissen en ook dat gaat maar door. Er is genoeg. Wat over is wordt ingezameld, 12 manden vol. Nathan vergeet dit nooit, nooit meer. Jolanda kan mooi vertellen, iedereen heeft geboeid geluisterd. Het lied ‘Handen heb je om te geven’ wordt gezongen. De dominee geeft een ‘korte uitleg’. Nathan gaf vijf broden en twee vissen aan Jezus. Dat is niet veel, zeker niet voor 5.000 mensen. Dat zijn er veel meer dan vandaag in de kerk. Hier zitten al veel mensen, maar 5.000? Dat is vele malen meer. Maar het wordt toch een feestje. Want opeens is er genoeg. Wat kunnen we daarvan leren? Kijk om je heen. Ook hier zijn mensen die niet blij zijn. Er zijn mensen ziek of ze hebben niet genoeg geld om eten te kopen. Nathan gaf weinig, maar daarmee gebeurde heel veel. Ga je spelen met een jongetje dat gepest wordt dan wordt het blij. Ga je daarmee verder dan worden er nog meer blij. Grote mensen kunnen ook veel doen. Ze kunnen bij mensen op bezoek gaan, of geld ophalen voor mensen die ziek zijn. We hebben handen waarmee we anderen iets kunnen geven, voeten om naar anderen te lopen, oren om te luisteren en ogen om te zien wat mensen nodig hebben. We kunnen anderen blij maken. Straks worden 8 kinderen gedoopt. We hopen dat dat mensen zullen worden die anderen blij maken. De dominee heeft een plan. Als we allemaal iets geven, dan kunnen we anderen blij maken. Wie heeft er iets bij zich? Handen gaan omhoog. Voorin staan manden en de dominee vraagt de kinderen naar voren te komen om met die manden rond te gaan. Die gaan de kerkzaal in voor de ‘verzameling van spullen voor de voedselbank’. Dat kun je ook een inzameling van gaven noemen. Nog niet iedereen heeft wat meegebracht maar er ontstaat toch een flinke stapel spullen voorin de kerk, voor de preekstoel. Kinderen lopen heen en weer, de mandjes worden uitgepakt, het resultaat is een goed begin dat navolging verdient. Ook na afloop van de dienst kunnen er nog spullen worden ingeleverd. ‘Hier een hand en daar een hand’ is het lied dat kinderen zingen. De dopelingen worden binnengebracht en direct aan de ouders overgedragen. Met een paar zinnen maakt de dominee de betekenis van de doop duidelijk. De ouders met hun dopelingen worden opgesteld onder het orgel en de dopelingen worden voorgesteld. Een foto van elk kind verschijnt op het scherm. Reacties van herkenning volgen. Leonie Hiddink, doopmoeder, leest een gedicht. Het doopgebed wordt uitgesproken, de doopvragen worden gesteld. ‘Geloof je in God de Vader, onze Schepper en Bevrijder, in Jezus Christus, de Zoon, de gekruisigde en opgestane Heer en in de Heilige Geest, die ons aanspoort te leven zoals God het bedoeld heeft? Verlangen jullie in geloof dat je kind gedoopt wordt in de naam van deze God? Beloven jullie je kind het evangelie van Christus te vertellen, het zelf voor te gaan op de weg van de Heer, en het te leren het geloof met anderen te delen?’ Alle kinderen in de kerk mogen naar voren komen. De dominee vraagt hen op het vloerkleed te gaan zitten, de kleinsten vooraan. Dat geeft weer veel beweging in de kerk. De doopnamen worden genoemd en de Heilige Doop wordt bediend. Elke dopeling krijgt een tekst mee. ‘Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij’, krijgt commentaar van een broertje of zusje. De dominee reageert met: ‘Dat zegt de Here God’. De kerkgangers brengt dit in beroering, ‘wat zou het kind gezegd hebben’. Misschien, als er ook via de Zuiderkerk Kerkbeeld zou worden uitgezonden, was het thuis te horen geweest. Cas Bergman, Teis Hartman, Wouter Hiddink, Sieg Hulzink, Simon Prins, Kyra Sellink, Hidde Stronks en Cas Tolkamp worden gedoopt. Met het lied Iona II:31 worden de dopelingen toegezongen. Rik, een jongen, leest een kort gedicht. De doopkaarsen worden aangestoken. Dat gaat één voor één, de dominee leest de namen van de kinderen die de doopkaars zullen aansteken. Enkelen zijn te klein en moeten door hun vader of moeder worden gedragen om bij de vlam van de Paaskaars te kunnen reiken. Ronny Hulzink, een van de doopouders, leest een gedicht. De kinderen gaan terug naar hun plek en ook de doopouders zoeken hun plek in de banken weer op. Opnieuw veel beweging. Er is een afkondiging van twee overleden gemeenteleden die zittend wordt aangehoord. Om nu met z’n allen weer te gaan staan, is misschien iets teveel van het goede. Een doopmoeder, een jongen en de dominee spreken de dank- en voorbeden uit dat besloten wordt met stil gebed en het gemeenschappelijk uitspreken van het Onze Vader. Het liturgisch bloemstuk wordt toegelicht. De vingerplant wijst op handen om te geven. De roze bloemen, ontstaan uit paars en wit, wijzen op de roze zondag, dat is een feestelijke zondag in de veertigdagentijd. Het bijbehorend gedichtje wordt gelezen. Het projectlied ‘Met open handen’ wordt gezongen. De kinderen mogen weer naar voren komen om een lied, ‘Handen heb je om te geven’, tijdens de collecte te zingen. De dominee bedankt alle kinderen, de juffrouws en de meesters, de kinderdienstcommissie, organist Hans te Winkel, de doopouders (meeste applaus) en ‘u allemaal’. De dominee wijst nog op de acht slingers die aan de zijmuur hangen, voor elk ouderpaar één. Op de stukjes papier in de vorm van broodjes en visjes de naam van hun dopeling. Lied 416 is het slotlied. Dat telt vier verzen maar op het scherm verschijnt telkens het eerste couplet. Na de zegen stellen de doopouders zich bij de uitgang van de kerkzaal op en kunnen worden gefeliciteerd. In de hal is er voor de kinderen een broodje die ze uit een mandje kunnen pakken.