Dagblad Trouw – Ramesar en Tinkebell – deel 2

Gisteravond ben ik gebeld door Cees van der Laan, hoofdredacteur van Trouw. Hij wou praten over mijn brief aan hem in plaats van schrijven. Ik verwachtte een schriftelijk antwoord, maar misschien is een gesprek een betere manier voor een antwoord. Wellicht zou ik hetzelfde gedaan hebben als ik zo’n ‘stevige brief’ (CvdL) aan mijn broek had gekregen. ‘Zegt u het maar’, zo begon ik. De hoofdredacteur was duidelijk wat opgewonden en ging in de verdediging. Dat werd dus argument tegen argument. Inmiddels had ik meer gelezen over de zaak Tinkebell, bijvoorbeeld de artikelen van Natalie Righton in de Volkskrant, artikelen op de site van Occupy Rotterdam en ook de brief van de hoofdredactie van 21 febr. jl. in het dagblad Touw geschreven door Van der Laan met als kop: ‘Tinkebell is geen journaliste, ze kan dus verder gaan’. Dat ze geen journaliste is vind ik een merkwaardige stelling, ze moet als columniste wel bij de feiten blijven. Johan ten Hove benadrukt dat ook nog eens in de krant van gisteren. Het is een lang gesprek geworden met de heer Van der Laan. Ik heb duidelijk gemaakt dat ik als trouwe lezer in ‘mijn krant’ graag wil lezen over de voortgang van de aanbevelingen van de Commissie Brongebruik en dat ik niet gecharmeerd ben van de columns van Tinkebell. Over wat er gebeurd is met de aanbevelingen lees ik wel wat in de NRC. Van der Laan maakt me duidelijk dat de aanstelling van een vertrouwenspersoon of ombudsman een fte betekent en dat thans over de financiering daarvan wordt gesproken. Eind maart a.s. zal er een lezersdag zijn. De hoofdredactie heeft voorts de volgende maatregelen genomen: een scherpe controle op bronnen, bevordering van een cultuurverandering die gedragen moet worden door de redacteuren en het helder omschrijven en regelen van verantwoordelijkheden. Trouw moet het vertrouwen van de lezer herwinnen, is mijn centrale stelling. Van der Laan zet er tegenover dat er ook lezers zijn die schrijven dat Trouw moet ophouden over de zaak Ramesar te berichten. De oplage is recent gestegen, maar Van der Laan zegt er wel bij dat dit het gevolg was van een intensieve actie. Over Tinkebell worden we het niet eens. We besluiten het gesprek in vrede. In Trouw heb ik ook wel eens een opiniestuk geschreven en de krant heb ik vaak verdedigd tegenover kritiek. Alles overziende waardeer ik het feit dat de hoofdredacteur zoveel tijd aan mijn brief heeft willen schenken en niet heeft afgedaan met een nietszeggend briefje. Hij is echt in gesprek met mij gegaan. Ook ik heb duidelijk gemerkt dat hij mijn brief ter harte heeft genomen en zich de kritiek heeft aangetrokken. Daarmee is recht gedaan aan mijn brief en sluit ik deze correspondentie.