Altijd als ik het gebied binnenrijd en direct geen ganzen in de weilanden zie, vraag ik me af: Zitten ze er vandaag wel. Nou dat hoef ik me eigenlijk niet af te vragen, ik weet het wel: ze zijn er altijd. Het is voor het eerst sinds meer dan een jaar dat ik weer in dit gebied ben. Vanmiddag loop ik nog niet de lange ronde door dit natuur- en landbouwgebied tussen de Rijn en twee oude Rijnarmen ten Oosten van de lijn Rees – Emmerich. Ik rij er doorheen en dat heeft twee voordelen. Ik kan luisteren naar het vijfde pianoconcert van Beethoven en naar de Jupitersymfonie van Mozart, eine Direktübertragung vanuit het Concertgebouw in Amsterdam.
De eerste vogel die ik zie is een buizerd. Die zie ik hier niet zoveel als ik ze in Friesland gezien heb toen ik in dec. jl. daar een paar keer op jacht was. Dat zal wel te maken hebben met de muizenstand. Die is in Friesland rijkelijk. Ik heb ze in het Noorden van Friesland wel het Duitse woord voor buizerd verteld: Mäusebussard. Dan zie ik een paar donkere ganzen, zo lijkt het. Ik heb de zonnebril al afgezet, de vogels blijven donker. Pas als ik de verrekijker opzet zie ik door de vergrootglazen dat het nijlgansen zijn. Mijn door staar vertroebelde ogen zien het zonder hulpmiddelen niet aanstonds. Een nijlgans behoort niet tot de familie van zwanen en ganzen maar is een halfgans. De oude Egyptenaren beschouwden het als een heilig dier. Vlak voor de Boerderijruïne schijnt de zon op een koppeltje ganzen. Door hun wit achterwerk lichten de kolganzen als het ware op.
Achter de boerderijruïne zitten meer ganzen, maar er is net een donkere wolk voor de zon getrokken. Verderop zie ik achterin, toch meer dan 300 meter van me af, een hele kolonie kolganzen met drie zilverreigers ertussen. Bij de achterste boerderij zie ik geen ganzen, ook geen reeën. Ik stap nog even uit de auto om het weiland naast de Grietherbuscher Altrhein af te zoeken naar nutria’s, maar die laten zich niet zien. Bovendien staat het water in de oude Rijnarm laag en dan blijven ze aan de oever die vanaf de weg niet te zien is. Hier moet ik denken aan wat ik in de afgelopen week tegen iemand, een wiskundige, zei. Ik vertelde dat ik in december een aantal malen op jacht ben geweest. Moest ik wel even over denken of ik die activiteit ook weer ging doen. Ik heb patronen aangeschaft met een lichtere lading. Die geven een minder krachtige terugstoot dan de patronen die ik gewend ben te gebruiken. Maar ze hebben dezelfde snelheid op 30 a 40 meter. Dat wordt uitgedrukt in joules, ik zal de lezer de technische details besparen. Terug naar de jacht. Ik schoot geen enkele haas mis in dec. van het afgelopen jaar. ‘Ik ook niet’, zei de wiskundige. Want … hij had de vinger niet in een keer krom gemaakt op de trekker van een geweer. Hoe ging het nou met mijn staar? Nou dat heb ik vooral aan mijn linkeroog en ik ben een rechtse schutter die, als hij het geweer schoudert, zijn linkeroog dichtknijpt. Geen nutria’s, ook weinig aalscholvers gezien. Een auto gaat te snel om op bouwland hazen te zien liggen. Wel zag ik veel kramsvogels, die laten zich kennen door hun lawaai.
Bij de brug over de Grietherbuscher Altrhein maak ik een paar foto’s. Ik rij nog even naar restaurant Nass, direct aan de Rijn. Aan de overkant ligt Grieth. Op de Rijn is het niet druk, het water staat niet hoog. Auto’s rijden af en aan, mensen willen graag even aan de waterkant staan. Op de terugweg kom ik langs de St. Katharina kerk waar ik, als ik door het gebied wandel, mijn auto parkeer. Een kerk met een bijzondere geschiedenis. Toen het gebouwd werd stond het Westelijk van de Rijn, nu staat het oostelijk van de Rijn en tussen twee oude Rijnarmen in. In Millingen (D) rij ik langs een kerk die ik nog steeds van binnen moet zien. Het is er al die jaren nog niet van gekomen.
-
Recente berichten
Recente reacties
- Jan Schi;d op Merz van de CDU neemt een gok
- Jan Schild op Stikstof: De rechter spreekt – BBB maakt niks waar
- Jan Schild op Sociale media en hun invloed
- Jan Schild op Sociale media en hun invloed
- Jan Schild op CABR oorlogsarchieven – persoonlijke herinnering
Archieven
- februari 2025
- januari 2025
- december 2024
- november 2024
- september 2024
- juli 2024
- juni 2024
- mei 2024
- februari 2024
- januari 2024
- november 2023
- augustus 2023
- april 2022
- februari 2022
- september 2021
- augustus 2021
- juli 2021
- juni 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- april 2020
- maart 2020
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
Categorieën
Meta
Geachte heer Bouwers,
Enige tijd geleden verzorgde ik een recital in de synagoge van Aalten. Misschien overwegen weer iets te doen?
Met vr. groet,
Roeland Duijne
Geachte heer Duijne, op uw vraag krijgt u per mail antwoord. U stelt uw vraag op een goed moment: Volgende week vergadert het bestuur van de Stichting Vrienden van de Aaltense Synagoge, daar zal ik uw vraag aan de orde stellen.