De sfeer in de bovenzaal van ‘Eetcafé Van den Brink’ in Soest is vandaag onmiskenbaar die van de cavalerie. Schilderijen van ruiters hangen aan de wand, cavaleriesabels liggen op tafel, er is een fraaie kolbak in een vitrine. Een trompet staat gered voor gebruik. Hoewel paarden geen dienst meer doen in het leger, geven enkele leden van het cavalerie ere escorte acte de présence. De ‘Eemland’ lunch van de Ver. Officieren Cavalerie lijkt zich, vier jaar na oprichting, een vaste plaats in de rij van lunchtafels van de VOC te hebben verworven. Vandaag zijn 24 leden present in Soest. Zij die voor het eerst in dit jaar in cavaleriekring aanwezig zijn wensen elkaar een gelukkig nieuwjaar. Eerst wordt er een aperitief genuttigd, tegen enen neemt iedereen plaats.
Kees Blok presideert na een afwezigheid van vier maanden de lunch. In zijn welkomstwoord staat hij stil bij 21 januari in de geschiedenis. Het verraadt zijn liefde voor geschiedenis, een studie die hij aan een universiteit opgaf om op de KMA cavalerieofficier te worden. Tobroek viel op 21 jan. Evenals het hoofd van Louis XVI. Kees noemt ook deze januaridag als dag van een Poolse deling, maar volgens Wikipedia wordt de Tweede Poolse deling gedateerd op 23 jan. 1793 (tussen Rusland en Pruisen). Sommigen zeggen: ‘Fijn dat je terug bent, maar als je er wat over zegt houd het dan kort’. Anderen vragen: ‘Wat heb je nou in die vier maanden gedaan?’. Zodra je het over Israël hebt, gaat het over politiek en valt het gezelschap in twee delen uit elkaar. Na de soep zal hij iets vertellen en zal Evert-Jan de leiding hebben bij eventuele vragen. Overigens vraagt hij zich af of er binnen de VOC in die vier maanden nog wat is gebeurd. ‘Moet je de mededelingen lezen’, roept Ed Westerhuis prompt.
Na de soep zegt Kees dat zijn verblijf van vier maanden op de Westbank niets met cavalerie te maken heeft. Hij heeft daar wel op een paard gezeten, zonder zadel en bit en teugel, maar dat is voor een huzaar niet onoverkomelijk zijn. In dat niet zo heilige land is het debat verhard. Een dominee schreef dat Kees zich antisemitisch heeft uitgelaten. Kees is er geweest in het kader van een programma van de Wereldraad van Kerken, EAPPI – Ecumenical Accompaniment Programme in Palestine and Israel. Via een weblog op de site van Kerk in Actie heeft Kees verslag gedaan van zijn verblijf: Zie: Weblog van Kees In Nederland hebben we wat met Israël, we voelen ons schuldig omdat Nederlanders tijdens WO II hebben meegewerkt aan de wegvoering van de Joden. Kees heeft grote moeite met wat Israël doet op de Westbank. Hij heeft ook niet zoveel op met de politiek van ‘Ramallah’, maar Kees heeft compassie met de Palestijnen. Het is bezet gebied, vergelijk het met onze situatie tijdens 40-45. In 2007 is Kees er als consultant geweest en na zijn verblijf sprak hij er net zo over als Kees Bolderman die in 1981 uit dat gebied terugkwam. Kees heeft bij Palestijnse herders gelogeerd.
Kees noemt enkele van de zaken die hij heeft gedaan of gezien. Hij heeft Joodse kolonisten gezien die stenen gooien naar Palestijnse kinderen die naar school gaan. Hij heeft gesproken met leden van een organisatie van rabbi’s die ondersteuning geven aan Palestijnse families. Per jaar worden er meer dan 500 huizen van Palestijnen vernietigd omdat een neef betrokken was bij bijv. een aanslag in Tel Aviv. Kolonisten roven olijfbomen, de rechter veroordeelt dat, terugzetten kan niet en de Palestijnen krijgen een schadevergoeding. Met de uitvoering is het Israëlische leger belast en dat betaalt niet uit. Het zijn schendingen van de Vierde Geneefse Conventie. Is er geen lijden van de Israëli’s? Dat is er. De jongste Gaza oorlog telde 30 Israëlische slachtoffers, maar 2.000 Palestijnen. De Palestijnse messentrekkers hebben 25 Israëli’s om het leven gebracht, 150 Palestijnen lieten hierop het leven. Is het niet bezetten van de Westbank een bedreiging voor Israël? Dat is de vraag. Kees denkt dat het niet goed afloopt met de Palestijnen. In zijn laatste artikel op zijn weblog kijkt hij in 2030, op z’n tachtigste, terug. De B- en C- zones zijn geannexeerd door Israël, de Palestijnen wonen in reservaten in de A-zone, minder dan 10% van Groot-Israël. De bezetting is ten einde, het verzet er tegen ook. Er is geen oorlog meer, maar is dit vrede? Nee, het is geen 2030 maar 18 dec. 2015 en Kees roept de lezer op om met hem te voorkomen dat het ooit zo zal aflopen. Hij hoopt op een wonder. In aug. ’89 dacht niemand aan de val van de muur, een paar maanden later was ze gevallen.
De eerste vraag wordt door mij gesteld. Is het mogelijk om net als in het conflict in Noord-Ierland het vuur te doven? Kees antwoordt dat er gebieden zijn in Israël waar Palestijnen en Israëli’s vredig met elkaar samenwonen. Het kan wel als er echt leiding wordt gegeven. Als ze echt vrede zouden willen is het mogelijk. Noch de regering in Jeruzalem, noch die in Ramallah hebben er thans belang bij. Maarten Rijkens vraagt of het verdrag over nucleaire zaken tussen Iran en het Westen van invloed is. Kees antwoordt dat ten tijde van de koude oorlog twee kernmachten tegenover elkaar stonden. Toen bleef de vrede. Hier heeft alleen Israël de beschikking over het kernwapen en Iran niet. Het hoofdgerecht komt op tafel.
Kees stelt het onderwerp ‘jolijt en vrolijkheid’ aan de orde. Ed Westerhuis vertelt over ‘het jaar van de tank’. Op 15 sept. 1916 rolden de eerste tanks over het slagveld bij de slag om de Somme. Voor het Nationaal Militair Museum is dat reden om daar aandacht aan te schenken en tanks uit diverse tijden en landen in het komend jaar te exposeren. Ook de jaarvergadering van de VOC zal op 23 april a.s. in het NMM plaats vinden. Kees noemt nog enkele data, zo is er het jaardiner van Alexander op 12 febr. en komt deze tafel op 18 febr. weer bij elkaar. Kees geeft het woord aan het veulen, dat is deze keer Wouter-Jan Holleman. Wout is hoofd van het bureau verkenning van het kenniscentrum grondgebonden manoeuvre. Hij vertelt over de activiteiten van zijn bureau en over de contacten met kadetten. Aan het eind van de bijeenkomst gaan alleen staan en met een druk op de knop op zijn smartphone laat Ruurd Reitsma de muziek van de huzarenmars klinken waarvan de tekst uit volle borst door de aanwezigen wordt gezongen.
-
Recente berichten
Recente reacties
- Jan Schild op ‘Asielcrisis’, interview met Gauck en Micha Nederland
- Jan Schild op De Troonrede
- Jan Schild op Weemoed en verlangen
- Jan Schild op Vandaag 65 jaar geleden.
- JASCHILD op Plasterk geen minister-president
Archieven
- september 2024
- juli 2024
- juni 2024
- mei 2024
- februari 2024
- januari 2024
- november 2023
- augustus 2023
- april 2022
- februari 2022
- september 2021
- augustus 2021
- juli 2021
- juni 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- april 2020
- maart 2020
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
Categorieën
Meta
Waarde Tijme,
Dank voor je mooie verslag van de jongste VOC Eemlandlunch. Ik zal het verslag met jouw goedvinden graag gebruiken voor de convocatie van de lunch in februari.
een goed weekeinde gewenst,
Kees Blok