De markt in Boxtel is klaar, de stenen liggen op hun plek. Een enkeling is het gelukt zijn auto er te parkeren. De voordeur van de luchtsluis van ‘De Waag’ staat open, achter de andere deur is het een geroezemoes van jewelste. Als een lopend vuurtje gaat het nieuwtje rond dat de eigenaar van dit pand een fors hogere huur van de uitbater, de erewachtmeester titulair der cavalerie, vraagt. De gesprekken hebben nog niet tot overeenstemming geleid. De lunch is een week vervroegd, de laatste woensdag van deze maand is het Tweede Kerstdag. Het is overigens al jaren gebruikelijk om de laatste bijeenkomst van deze lunchtafel voor Kerst te houden. Een handvol wapenbroeders ontvlucht het lawaai aan de toog en zoekt alvast een plek aan tafel in de Winterzaal. Daar kan men elkaar goed verstaan. De zaal is in kerststemming gebracht, er staat een Kerstboom in de hoek bij de piano en lampjes hangen aan het plafond.
De overige aanwezigen zoeken even later een plek aan tafel. Iedereen blijft staan, de huzarenmars klinkt en het eerste couplet wordt gezongen. Dick Soelaksana, tafelpresident van dienst, vraagt de aanwezigen te blijven staan en geeft het woord aan Dirk van Zuidam, erepresident.
Dirk leest 20 namen voor. Het is de lijst van officieren van het wapen der cavalerie die met zekere regelmaat vanaf de oprichtingsdatum, 22 maart 2001, de maandelijkse lunchtafel van de Vereniging Officieren Cavalerie in Boxtel hebben bijgewoond. Dirk noemt het jaar van overlijden. Het zijn twintig namen. In het afgelopen jaar zijn Ernst Plantenga en Oscar Overbeek overleden. Hierna vraagt de tafelpresident een moment stilte. Wanneer de dertig aanwezigen zijn gaan zitten, spreekt Dick Soelaksana een woord van welkom. De tafel oudste, de erepresident en drie ereleden zijn aanwezig. Dick wijst op veranderende tijden en we moeten meegaan met de tijd. Per 1 januari a.s. gaat de btw omhoog. Dat betekent dat ook de prijs van de lunch verandert, er komt een rijksdaalder (€ 2,50) bij. Dick vertelt dat iemand bijna jarig is en een glas wijn aanbiedt. Rens Sol gaat staan en zegt dat er de komende week een bijzondere week is. Op Eerste Kerstdag gedenken we dat Christus is geboren en op Tweede Kerstdag is hij jarig. Rens was onlangs bij zijn geriater. Aan hem moest hij vertellen hoe oud hij was. Maar dat was hij vergeten. Het uitschenken van de wijn duurt even en de dronk op de gezondheid van Rens kan niet aanstonds worden uitgebracht. Wanneer Rens ziet dat iedereen is voorzien gaat hij weer staan en zegt dat hij zijn leeftijd weer weet. 83 hoopt hij volgende week te worden. Hij vraagt of een ieder van ons dat wil onthouden, zodat wanneer hij zijn leeftijd weer is vergeten het juiste antwoord kan krijgen.
Het voorgerecht komt op tafel. Het is een saladeschotel met gedroogd rundvlees, truffels en andere lekkernijen. Het aantal sprekers is gering zodat er nu volop tijd is voor onderlinge gesprekken. Een lunch als deze is ook een grote visite, kijken hoe het een ieder van ons gaat. Ook over Brexit, populisme, Trump, de toenemende spanningen in de wereld, etc. wordt gesproken. Voordat het hoofdgerecht op tafel komt krijg ik het woord en doe een mededeling over de gezondheidstoestand van Jan Lakeman. Die is op 16 november in het Tergooi ziekenhuis opgenomen.
Daar is hij onderzocht. Op 2 december is hij naar het verpleegtehuis Naarderheem gegaan. Op 8 december heb ik hem bezocht. Jan was sterk vermagerd en verzwakt. Toen ik hem bezocht was het nog de bedoeling dat hij eind van deze week weer naar huis zou gaan. Stef Laarman krijgt het woord. Ook bij Defensie gaan de ontwikkelingen door. Het personeelsbestand zit voor wat betreft de 13e brigade op 80%. De commandant landstrijdkrachten is op bezoek geweest. De plannen zijn goed maar de commandant kan geen datum noemen waarop de plannen gerealiseerd zullen zijn. De minister heeft aangekondigd dat er extra vliegtuigen en tanks worden aangeschaft. Wat de tanks betreft is het de bedoeling dat er een tankbataljon bijkomt. Uit drie opties is gekozen om Leopard 2A7 tanks aan te schaffen. Het bataljon zal worden geplaatst in Havelte. Het zal bestaan uit drie Nederlandse compagnieën en een Duitse compagnie, het spiegelbeeld van het Duits-Nederlandse 414 tankbataljon. In Nederland zijn te weinig opleiders zodat de opleiding van de Nederlandse tankbemanningen bij de Duitsers blijft. Tuur van der Pas neemt het woord en zegt dat hij een snel, kort en duidelijk verhaal heeft gehoord. Dat heeft hij weleens anders meegemaakt aan deze tafel. Tuur laat het hierbij. Waar doelt hij op? Ik was er niet bij maar mij is gerapporteerd dat meer dan een jaar geleden een generaal in actieve dienst aan deze tafel een betoog hield. Tuur vond zijn betoog te lang duren en maakte met een opmerking zijn ongenoegen daarover kenbaar.
Het hoofdgerecht wordt opgediend. Vlees van wild zwijn, winterwortels, aardappelpuree en jus met knoflook. Duidelijk is te merken dat het wilde beest niet meer aan de jonge kant was. Degenen onder ons die hun gebit niet goed hebben onderhouden, hebben moeite het smakelijk vlees in hun maag te krijgen.
De onderlinge gesprekken gaan door. Er is vandaag voldoende tijd voor, er zijn geen sprekers meer. Pudding met een ijsje en opsmuk vormt het toetje. John Mantingh voelt zich geroepen om plaats te nemen achter de piano en begint te spelen. De eerste melodie die hij laat horen is ‘O, dennenboom’. Dat lied wordt door enkelen meegezongen, maar ik meen niet de oorspronkelijke tekst te horen. Zij kennen een alternatieve tekst beter. Rond half drie sluit Dick Soelaksana de lunch en wenst ons Goede Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar.