Cecina en romanesco

Het zonnetje schijnt, de temperatuur ligt al rond de 15 graden Celsius. Uitzonderlijk voor eind februari. Toen ik nog in Ferwerderadeel zat heb ik op 26 februari 1986 een Elfstedentocht meegemaakt als hoofd van plaatselijke politie van Bartlehiem. Nu staan de wapenbroeders zonder overjas op het terras van De Waag in Boxtel te genieten van het mooie weer. Ik hang mijn regenjas binnen op en kijk even in de Winterzaal. De opstelling bevalt me. De hoofdtafel waaraan tafelpresident en gasten plaatsnemen staat voor de wand waaraan de vlag van de VOC, de Vereniging Officieren Cavalerie, is gedrapeerd. Voor foto’s is dit een betere opstelling van de tafels dan die voor de wand waaraan schilderijen van kunstenaars in de omgeving tijdelijk hangen met het doel kooplust op te wekken. Onder ons is iemand die weleens een schilderij koopt, maar dan bij voorkeur van een afbeelding met rode huzaren in actie.

In de Winterzaal tref ik mede-erelid Hans Snip die enige keren verstek heeft moeten laten gaan. Eerst werd hij aan zijn enkel behandeld. Tijdens de behandeling merkten de geneesheren dat de problemen van de bijbehorende knie groter waren. De knie werd geopereerd. Hans zegt dat hij een halve nieuwe knie heeft gekregen. Vaak wordt de gehele knie vervangen. Boven en onder de knie wordt het been doorgezaagd en de knie vervangen. Bij hem is er een stuk van de knie vervangen. Hij loopt weer als een kievit. Maar deelt nog wel mee dat gezegd wordt dat ‘er een jaar voor staat’. Bijna iedereen nuttigt zijn aperitief op het terras. Sommigen zitten, de meesten staan. Er komt een fraaie auto aangereden. Bib van Rijckevorsel stapt uit en geeft de chauffeur aanwijzingen bij het parkeren. Zo’n mooie Jaguar kan alleen Rens Sol zich permitteren, hoor ik iemand zeggen. Maar het is Jaap Heyse, erelid van de VOC, die deze voiture bestuurt.

De dienstdoende tafelpresident, Rob Hiltmann, waarschuwt als gewoonlijk na een uur borrelen dat we aan tafel kunnen gaan. In de Winterzaal zoekt een ieder een stoel, blijft staan en wacht op de muziek van de Huzarenmars, het eerste couplet wordt uit volle borst gezongen. De president heet de 26 aanwezigen welkom, noemt in het bijzonder Jaap Heyse, Paul Driesen en Frans Fontein. Hij noemt ook de gebruikelijke rij namen: de tafel oudste, de erepresident, de ereleden. Paul Driesen krijgt het woord. Hij is oud-reserve Elnt der Huzaren van Sytzama. Hij woont in Best en heeft een organisatieadviesbureau, Delphi Mindconnection – expert in resultaatgericht samenwerken. Van de reünie van de SROC-100 heeft hij een kort filmpje gemaakt dat hij graag wil laten zien. Zoals vaker in deze situaties verschijnt er na een druk op het toetsenbord van de laptop niet het gewenste beeld via de beamer op het scherm. Ondanks het feit dat voorafgaande aan de lunch de apparatuur getest is en goed is ingesteld. Het filmpje duurt niet te lang. Na afloop geeft Paul een USB-stick met het filmpje aan Dirk van Zuidam, Frans Fontein en Dick Soelaksana, alle drie lid van de reüniecommissie 100 jaar SROC. Frans Fontein bedankt Paul en overhandigt hem een flesje wijn.

De president deelt mee dat Paul voor de eerste keer deze lunch bijwoont. 267 leden van de VOC zijn hem voorgegaan zodat hij rugnummer 268 krijgt. Er is een droevig bericht. Boudewijn Wilmar, deelnemer vanaf het eerste uur, is op 76jarige leeftijd overleden. Dirk van Zuidam vult aan en zegt dat Boudewijn frequent aanwezig was. Opeens kwam hij niet meer. Hij was wethouder voor Groen Links in Nuenen geworden. Gisteren had Dirk Rens Sol aan de lijn. Rens moet geopereerd worden. Al een paar keer kwam Rens aanlopen met gebruikmaking van een wandelstok. Ergens tussen zijn hersenen en zijn benen is wat mis, Dirk hoor ik het woord hernia gebruiken. Dirk vroeg Rens of de ingreep invloed heeft op zijn hersenen. ‘Nee, dat kan niet beter’, was het antwoord. Dirk praat over een lumbaal. Het zal plaatsvinden in het academisch ziekenhuis van Helmond, van de volksuniversiteit.

Het voorgerecht wordt opgediend. Eerst de droge bestanddelen in een bord, dan uit een kan de bouillon. Het is een soep gemaakt van aardappel, truffel, bosui en cecina. Dat laatste woord roept vragen op. Hoe het wordt geschreven en wat het is. Het is rund krijgen we ten antwoord. Beter bekend als Cecina de Léon, gedroogd rundvlees uit Léon in Spanje. De gemiddelde hoogte van de provincie Léon is 1500 meter, het heeft een landklimaat met lange winters en een gemiddelde temperatuur van 2° C. Rundvlees van lokale rassen wordt eerst gezout en dan gedroogd bij een gemiddelde temperatuur van 11° C en een luchtvochtigheid van 75-80%. In deze soep wordt het opgediend als zeer smalle en dunne reepjes vlees. Wat mij betreft mag dit soepje vaker worden opgediend. Omdat de hoofdtafel voor de wand staat waarvoor anders de parafernalia staan, valt me een object recht voor de president op. Het is aangeboden ter gelegenheid van de 200^e lunch door het gilde van dragondragers. Het is een kunstwerkje gemaakt van bestek. De president noemt het de ‘Tafelwacht’. Ik bestudeer het en maak er een foto van. Een glas wijn wordt aangeboden door Tuur van der Pas. Hij heeft het over camaraderie maar wordt gecorrigeerd, hij moet het woord kameraadschap gebruiken. Daarna spreekt hij over een boot met de naam van Pieter Blussé. Het opzeggen van het alfabet brengt hij in verband met Rob van Schaik en zijn sociëteit. Hans Snip draagt een bijzondere regimentsdas met de kleuren rood en grijs, Tuur zal zorgen dat hij een nieuwe das krijgt.

Kolonel Bas van Hoof (RHvS) vertelt over zijn werkzaamheden bij de landmachtstaf. Hij is belast met het leiding geven aan het opzetten van een gemeenschappelijke staf voor de Nederlandse landmacht en het Duitse leger. De staf zal bestaan uit 450 Duitse en 120 Nederlandse militairen. Bas licht nog een drietal projecten toe waaraan hij leiding geeft. Ook is er een nieuwe Defensienota in voorbereiding. Er zijn extra financiële middelen beschikbaar. Zowel de landmacht, als de marine en de luchtmacht hebben hun eigen wensen. Vliegtuigen, onderzeeërs of tanks, maar ook informatica en cyber dingen om de middelen. Het hoofdgerecht komt op tafel. Het bestaat uit kabeljauw met romanesco (torentjesbloemkool), tomaat en botersaus. Er zijn geen sprekers meer. Ik maak een praatje met Bas van Hoof die naast mijn linkerbuurman David van Lennep zit. Bas is goed ingevoerd in NAVO en andere Defensiezaken. Het toetje is een ijsje met verschillende bestanddelen. De president roept Jurgen Bosmans, de uitbater van dit etablissement, en zijn vrouw Elise naar voren samen met Nathalie. Hij memoreert dat zij reeds 20 jaar dit restaurant beheren. Behoorde Jurgen ooit tot het wapen der intendance, met behulp van invloedrijke leden van deze tafel is hij administratief overgeboekt naar het wapen der cavalerie met gelijktijdige bevordering tot wachtmeester-titulair. Elise en Nathalie krijgen een bos bloemen, Jurgen de Herdenkingsmunt 100 jaar SROC. De president verklaart dat ieder vrij is in de beweging en daarmee is de tafel afgesloten.