Vandaag heb ik een doel. Een foto van mezelf in de bloeiende heide. Ik wil naar de Ginkelse heide. Onderweg hoor ik een bericht over filevorming voor Grijsoord. Ik maak plan B. Bij Arnhem eraf en dan via Schaarsbergen het park ‘Hoge Veluwe’ in. Maar ik wacht tot ik bij de splitsing op de A12 ben, misschien valt de file mee. De file is aangegroeid, net op tijd kan ik bij de Waterberg rechtsaf. Maar de afslag naar beneden, Arnhem – Schaarsbergen, mis ik en nu moet ik door naar Apeldoorn. Geen plan A, geen plan B, maar plan Zoals het komt. Vlak voor de kruising met de A1 is er een benzinestation en maak ik een sanitaire stop. Ik rij richting Amersfoort, neem de afslag Apeldoorn west en rij naar Hoenderloo. Daar is een toegang tot ‘De Hoge Veluwe’.
Het is er druk. De parkeerplaats staat vol auto’s, er staat een rij mensen voor het loket. Ik wil de bloeiende hei zien, de lokettist wijst me op ‘Oud Reemst’. Ik rij het park in en sla rechtsaf naar Jachthuis St. Hubertus. Vlak voor de vijver is een parkeerplaatsje. Ik maak een foto van het fraaie slot en rij verder over De Wetweg. Ik zie het monument voor Christaan de Wet, generaal tijdens de Boerenoorlog, van enige afstand. Nog voor de toegang bij Otterlo sla ik linksaf naar het centrum van het park met de musea. Halverwege stop ik en neem rust om een paar broodjes te eten en een kop koffie te drinken. Er zijn wandelaars, verderop zijn fietsers en drie mannen, in een geelgroen hesje, zoeken wat. Mooie bloeiende hei heb ik nog niet gezien. De heide is er wel, staat in bloei, maar wordt overwoekerd door lang gras. Later zal iemand me vertellen dat het park geen schapen op de hei laat grazen.
Onderweg naar het ‘Oud-Reemster Veld’ heb ik de neiging te stoppen en even naar de zandverstuiving bij het ‘Oud-Reemsterzand’ te lopen. Ik rij door en sla rechtsaf naar het Oud-Reemsterveld. Dat is een groot heideveld. Er zijn veel fietsers en wandelaars. De verharde weg loopt dood. Op de parkeerplaats staan veel mensen met verrekijkers om de nek. Al gauw hoor ik dat er een steenarend en een lammergier gespot is. Iemand heeft zijn camera op een zwaar onderstuk staan. Dat is nodig omdat aan de camera een telelens zit, zo groot als een klein kanon. Hij heeft de lammergier gisteren in Ommen gezien. Hij heeft hier al anderhalf uur gestaan maar de vogel nog niet gezien. Zijn vrouw is er ook. Haar lichaamstaal straalt uit dat zij niet veel interesse heeft voor deze bijzondere vogel. Een andere vogelaar laat me op zijn mobiel de route zien die de lammergier boven De Hoge Veluwe gevlogen heeft. Het beest is voorzien van een zendertje en hij heeft de route gekregen van een vriend. Een vrouw met kijker spot een raaf hoog in de lucht. Iemand anders wijst mee een raaf die in de top van een boom zit, aan de rand van een bosje op enige afstand. Gisteren liepen hier moeflons.
Ik rij naar de uitgang Schaarsbergen en herinner me dat daar ooit, in een boerderij, een restaurant was. Maar de boerderij is leeg. Restaurant Rijzenberg is al in 2010 gesloten. Dan maar de sanitaire stop in ‘Pannenkoekenhuis Den Strooper’. Ik loop zo naar binnen en er ook zo weer uit. Van hier naar de Ginkelse hei. Bij ‘Juffrouw Tok’ sla ik linksaf de parkeerplaats op. Dat is parkeren op een verharde zandbak. Alle plekken zijn bezet, maar ik heb geluk, er vertrekt iemand. Aan het eind van de parkeerplaats is een groot vierkant paneel van Corten staal dat de landing van de parachutisten op 18 sept. 1944 verbeeldt. Aan weerskanten zijn borden met verklarende teksten. Het is als het ware een groot open scherm met daarin een parachutist, vliegtuigen etc. 1900 valschermjagers zijn hier geland die werden opgewacht door Duitse infanteristen. De Engelsen leden direct een zwaar verlies, 50 doden en 150 gewonden. Aan jonge mensen leg ik uit hoe ver de afstand van hier tot de Rijnbrug in Arnhem is.
Het is tijd voor een foto te midden van de heide. Die is enkele meters verderop en een man en een vrouw staan daar te fotograferen. Er is vast wel een van hen die van mij een foto wil maken. De man is direct bereid om dat te doen. De man is een dorknoper, zij is levenslustig.
Ik loop naar het monument waar de jaarlijkse herdenking plaats vindt. Een monument met een onderschrift: “Jesaja 40:31 …Zij zullen opvaren met vleugelen gelijk arenden…” Dit eenvoudige monument, een naald met erop een vogel, spreekt me meer aan dan het onlangs opgerichte. Op deze plek beginnen de Engelsen hun jaarlijkse herdenking met een korte openluchtdienst. Daarna spreken enkele autoriteiten woorden ter herdenking aan deze luchtlanding in sept. 1944 die niet tot de verovering van de Rijnbrug in Arnhem leidde. De slag om Arnhem werd verloren. Op de naald staan plaquettes van Engelse regimenten en aan een hangt een klaproos, een poppy, waarmee de Engelsen hun slachtoffers van beide wereldoorlogen herdenken. Ik drink nog een koffie en eet een broodje.
Het plan is om naar Otterlo te gaan en daar het park weer in. Misschien kan ik thee drinken in het bezoekerscentrum. In Otterlo rij ik voorbij de ingang van het park. Ik kom weer op de Koningsweg en dan maar de inrit Schaarsbergen genomen. Even na de poort is ‘Theehuis De Kemperberg’. Er is een uitgiftebuffet voor thee, koffie, frisdranken etc. Op houten banken kan de consumptie genuttigd worden. In mijn notitieboekje schrijf ik enkele aantekeningen van wat me vandaag is opgevallen. Het theehuis zelf is gesloten, het wordt gebruikt als verenigingsgebouw voor de leden van de Vereniging van Vrijwilligers van De Hoge Veluwe. Ik heb er genoten van mijn thee in een kartonnen bekertje en een cheescake. Dan rij ik naar het centrale gedeelte van het park. Mensen staan te kijken naar een paar wilde varkens aan een bosrand. Eerst is er het Kröller-Müller museum en richting Hoenderlo het bezoekerscentrum. Als ik het park uit ben sla ik rechtsaf en rij via Deelen naar de Koningsweg en zo over de A50 naar de A12 en naar huis.
Tocht gelukt Tijme. Mooie portretfoto in de bloeiende Ginkelse heide. Ook andere foto’s zijn mooi, i.h.b. de mij tot nu onbekende Naald met vogel. En een mooi en onderhoudend verhaal.
Vr. groet,
Jan