Grasduindienst

‘Een mooie dienst’, zeg ik na afloop niet alleen tegen mezelf maar ook tegen anderen. Met elkaar mooie liederen zingen en luisteren naar enkele korte overdenkingen was vanavond in de Oosterkerk een genoegen. Bij binnenkomst ben ik verrast door het aantal kerkgangers dat aanwezig is, dat kan minder. Op de website van kerkvenster.nl staan de zondagsbrieven voor vier kerkgebouwen, drie in Aalten en een in Bredevoort. De zondagsbrief bevat de liturgie, de bestemming van de collectes en vermeldt ook waar de bloemen met een groet van de gemeente naar toe gaan. Een grasduindienst heb ik nog nooit meegemaakt en het thema: ‘Oude en nieuwe liederen rond de veertigdagentijd’ doet me besluiten naar die dienst om zeven uur ’s avonds in de Oosterkerk te gaan. Het zit overigens niet in mijn genen om op dat tijdstip op zondag naar de kerk te gaan. Ik heb er geen spijt van, dat zult u inmiddels wel begrepen hebben. Er zijn 43 verzen gezongen, zo lees ik op de Facebook pagina van organist Hans te Winkel. Vier meditatieve momenten heeft ds. Riemer Faber gehouden. Dat zijn eigenlijk korte overdenkingen van enkele minuten naar aanleiding van een gelezen gedeelte waarin de betekenis van het leven van Jezus centraal staat. De liederen die gezongen worden sluiten aan bij de gelezen Bijbelgedeelten en de gesproken woorden. De dominee spreekt een avondgebed van Ambrosius uit, leest het gedicht ‘Hij kende de mensen van binnen’ van Inge Lievaart en spreekt de geloofsbelijdenis van Sytze de Vries uit. Het eerste meditatief moment is naar aanleiding van de ontmoeting van Jezus met een Samaritaanse vrouw bij de Jakobsbron rond het middaguur (Johannes 4:1-14). Jezus trekt door Samaria en dat is voor Joden besmet gebied. Jezus trekt zich daar niets van aan en vraagt de vrouw Hem wat te drinken te geven. De vrouw is een outcast en Jezus verlost haar uit haar isolement zodat ze weer een gewoon leven kan leiden. Het tweede gedeelte dat gelezen wordt is uit Hebreeën 4:15-5:10 waar Paulus schrijft over het lijden van Christus. De lijdensweg van Jezus begon niet aan het eind van Zijn leven, Hij heeft het zelf gewild. Jezus heeft nogal eens gezegd dat Hij moest lijden. Dat is een gevolg van Zijn eigen keuzes. Hij maakte zich een met Zijn mensen, zoals met de Samaritaanse vrouw. Hij was solidair met armen en zieken, zoals een zuster van Groot Schuylenburg die in de Tweede Wereldoorlog bij de Joodse kinderen bleef. Ze wist dat het verkeerd moest gaan. Ook zij eindigde in de gaskamer. Het lijden en sterven van Jezus is zowel een dieptepunt als een hoogtepunt. Daardoor is Hij voor allen een bron geworden van eeuwige redding. Na het gedicht van Inge Lievaart en het zingen van lied 543 volgt het derde meditatief moment. Rembrandt heeft in een bekende ets het leven van Jezus samengevat (De Honderdguldenprent). Daarop komen mensen die er slecht uitzien uit de duisternis naar Jezus toe, van links brengen moeders hun kinderen naar Jezus. Jezus straalt licht uit. Rembrandt tekent Jezus als een Heiland die ons opzoekt waar we ook zijn. Hij neemt onze zonden en noden op zich en schenkt ons Zijn leven. Er zijn veel dingen waar we niet uitkomen. Schuld, onmacht en gebrokenheid. Daarom hebben we een bevrijder nodig die ons uit het moeras omhoog trekt. Die bevrijder is Jezus. De derde lezing is uit Kolossenzen 1:15-20 over de betekenis van het werk van Jezus. Jezus is de reddingsboei die God naar ons heeft uitgegooid. Door het Kruis heeft God de wereld met zich verzoend. Dat kunnen we niet breed genoeg zien. Alles in de samenleving komt onder de kritiek van het Kruis te staan. In Christus heeft God ons alles gegeven wat Hij kon geven. In het Kruis zet hij zichzelf op het spel om ons te bevrijden. Die bevrijding moet handen en voeten krijgen in ons leven. God heeft in Christus het laatste woord gesproken, het is aan ons om op die liefde te reageren. De geloofsbelijdenis van Sytze de Vries wordt uitgesproken, vier liederen worden nog gezongen en ook de overleden gemeenteleden worden genoemd. Een mooie dienst die 70 minuten heeft geduurd. Met een beamer zou ondersteund kunnen worden wat gezegd wordt, bijv. de ets van Rembrandt. Misschien willen sommigen korter in de kerk zitten, dat zou kunnen door een meditatief moment minder en een paar liederen minder.