In de Zuiderkerk stelt vanmorgen Jan Willem Hengeveld zich voor. Hij is kerkelijk werker in opleiding en is bezig met zijn afstudeeronderzoek. Voor twee jaar is hij verbonden aan de Prot. Gem. Aalten en zal een behoefte onderzoek doen bij de zogenaamde tussengroep de mensen van 25 tot 45 jaar. Zijn werk
is te omschrijven als een betaalde stage. De dienst is volgens de formule van Kerk in Uitvoering. Tussen half tien en tien is er gelegenheid om koffie te drinken. Ik zoek Jan Willem Hengeveld en zijn vrouw en hun twee kinderen op en maak een paar familiefoto’s. In de kerk spelen zes kinderen bij een grote tafel, tien leden van de ‘A-company’ zitten naast het orgel. Gerard Wesselink speelt voorafgaande aan de dienst op het orgel, koster Ger-Jan Voerman heeft alles wat nodig is voor een goed verloop van dienst in gereedheid gebracht. De ouderling van dienst, Wilma Winkelhorst, geeft Jan Willem Hengeveld de hand en Mark Aalbers, lid van de voorbereidingsgroep, heet de kerkgangers welkom. Hij noemt de andere diensten die vandaag gehouden worden en onder concurrentie van deze dienst verstaat hij ook ‘uitslapen’ en andere activiteiten. Het thema van deze dienst is ‘Wat bezielt je?’ Die vraag kun je ook stellen aan de leden van de voorbereidingsgroep of aan Jan Willem. Van lied 280, De vreugde voert ons naar dit huis, worden vijf verzen gezongen, waarna Harry Eenink een gebed en de bemoediging uitspreekt. A-company
zingt een Taizé lied in het Frans waarna de voorzitter van de kerkenraad, Jan Heideman, de kerkelijk werker voorstelt. Hij doet dat aan de hand van een paar foto’s. Eerst een foto met zijn vader, overleden, dan met zijn moeder, die in de kerk zit. Een foto met zijn vrouw en beide kinderen en tenslotte de foto die ook in Kerkvenster heeft gestaan. Hij heeft Jan Willem in de contacten als enthousiast, open en prettig ervaren en spreekt zijn vertrouwen uit dat Jan Willem de doelgroep kan motiveren en inspireren. Hij heeft nog
een vraag: ‘Wat bezielt je? We horen het graag. Jan Willem zegt dat hij wist dat die vraag zou komen. Harry Eenink vroeg het hem ook en toen draaide ik er wat omheen. Hij zou de vraag ook om kunnen draaien: Wat bezielt jullie dat jullie met mij in zee gaan? Ja, wat bezielt me? Ik heb iets opgevangen van wat God me toefluisterde. Hij hoopt met ons die fluisterstem van God te zoeken en te vinden.
Dan volgt de ‘zegening van Jan Willem Hengeveld als kerkelijk werker in opleiding’. Ds. Wim Everts stelt hem de volgende vragen: ‘Wil je, gedragen door onze gebeden verbonden zijn aan onze gemeente? Beloof je de gemeente te zullen liefhebben en met toewijding, openheid en met al je gaven en creativiteit die aan jou gegeven zijn in deze gemeente te zullen werken? Beloof je geheim te houden wat je in vertrouwen wordt gezegd?’ ‘Ja, dat beloof ik’ is zijn antwoord. Dan knielt Jan Willem en volgt handoplegging – op de schouder – door Henk ter Beest, lid van de voorbereidingsgroep, en ds. Wim Everts – op het hoofd – waarbij de volgende zegenbede wordt uitgesproken: ‘Moge God, gever van goede gaven, je inzicht geven door zijn Geest en je
zegenen in je werk voor deze gemeente van Jezus Christus. Amen’. Lied 833, Neem mij aan zoals ik ben, wordt gezongen. De kinderen die naar de nevendienst gaan komen naar voren, Jan Willem steekt de kaars aan, waarna 15 kinderen de kerkzaal verlaten. Henk ter Beest leest uit Genesis 2 de verzen 1 tot 4 en 7 en daarna Johannes 2:13-22. Johan Klein Nibbelink, vanmorgen achter de piano ter begeleiding van de A-company, zingt van Daniël Lohues het lied ‘De Kerke’, een mooi Drents liedje. Voor de tekst zie: http://muzikum.eu/nl/123-10271-117707/daniel-lohues/de-kerke-songtekst.html
Dan begint Jan Willem aan zijn overdenking. De duiven in hun kooitje vindt hij vreemd. Ik kijk wel eens naar politieseries. Dan duiken opeens bepaalde personen op. Ze zijn of de dader of hebben er iets mee te maken. Ook vlak na de Schepping treffen we duiven aan. Als Noach terug keert op de drooggevallen aarde is daar de eerste postduif. Een teken dat een nieuwe tijd is aangebroken. Later is er de duif die neerdaalt op de schouder van Jezus, Matteüs 4:16-17, ‘En uit de hemel klonk een stem: Dit is mijn geliefde Zoon, in hem vind ik vreugde’. Jan Willem vraagt zich af hoe je nu te weten komt wat een duif denkt en zegt. Van Franciscus van Assisi is bekend dat hij met dieren kon praten, bijv. met een wolf. Er zijn paardenfluisteraars. Zelf ken ik iemand die kan praten met vogels, een duiventolk. Een van zijn duiven heeft een voorouder die ontsnapt is toen Jezus de tempel reinigde. Even maak ik geen aantekeningen, ik maak foto’s van Jan Willem die zijn overdenking houdt heen en weer lopend voor de kansel.
Jan Willem vertelt de gelezen Bijbelverhalen als een gesprek tussen de duiven die daarbij ook commentaar leveren. De duiven zitten op het dak van de tempel. Ook horen de duiven wat de mensen zeggen. Zoals wat de leerlingen zeggen bij de tempelreiniging: ‘De hartstocht voor uw huis zal mij verteren’. De duiven zeggen tegen elkaar dat de mensen denken dat in dit huis van steen God woont. De ene duif vindt dat geweldig, de andere weet het zo niet. Toen de wereld begon, tijdens de Schepping, was er voor iedereen plek. Ook voor de duiven. Op elke tak voelden ze dat de Maker dichtbij was. Waarom spreekt Jezus over het huis van zijn vader?, vragen de duiven zich af. Een duif heeft zijn tante horen vertellen over de duif op de schouder van Jezus en een andere duif zegt dat als ik die Jezus zo hoor dat verhaal van jouw tante wel eens waar zou kunnen zijn. Met Jezus begint een nieuwe tijd. Vanaf dat moment zijn de duiven Jezus gaan volgen. Op zekere dag zagen ze Hem niet meer. Wel hoorden ze zijn leerlingen zeggen dat Jezus nog leefde en dat Hij na drie dagen uit de doden was opgestaan. Voor de duiven was het alsof er iets nieuws begonnen was.
De duiventolk, van wie Jan Willem dit verhaal hoorde, is een vreemde snuiter. De duif had tegen hem gezegd dat als die God van jullie gebonden is aan een plaats dan had Jezus net zo goed thuis kunnen blijven. De adem van God laat zich niet vangen in een duivenmandje of in een huis van steen. De adem van God wil wonen in bezielde mensen. Met: ‘Dank je wel’, sluit Jan Willem zijn overdenking af.
A-company zingt lied 84a en dan is gebeurt er even niets. Jan Willem staat op van de voorste bank en deelt mee dat de collecte wordt gehouden. Gerard Wesselink strooit met noten op het orgel, prachtige orgelmuziek. Na de collecte staat plots ds. Marieke Andela achter de katheder. Zij heet de kinderen die weer terug zijn van de nevendienst welkom en spreekt een woord van welkom namens de gemeente maar vooral namens de collega’s. Ze overhandigt Jan Willem een cadeautje, gekocht in de wereldwinkel. Marieke struikelt bijna bij het verlaten van het liturgisch centrum. ‘Hoe de opkomst van de een kan leiden tot de val van de ander’, zegt Jan Willem gevat en
deze woorden zorgen voor enige hilariteit. Van Psalm 69 worden de verzen 3 en 9 gezongen waarna de zegenbede wordt uitgesproken. A-company zingt ‘Something inside so strong’ bij het verlaten van de zaal. Jan Willem stelt zich op bij de uitgang van de kerkzaal en wordt door de kerkgangers met zijn inzegening gefeliciteerd.